Mutlu Hissetmek Zorunda Değilsin

Mutlu Hissetme Yanılgısı

Bir dönem karın tokluğu, sıcak bir yatak, pembe panjurlu bir ev; sonra iyi bir araba, lüks içinde yaşama arzusu mutluluk kriterleriyken, şimdilerde de ne kadar çok etkinlik yapıyorsan, ne kadar çok paylaşacak taze fotoğrafın varsa o kadar mutlusun!

İyi misin değil önemli olan, mutlu musun?

Kime sorsan çocuğun için neyi hayal ediyorsun diye, mutlu olsun yeter ki diyor. Kime sorsan niye bunca çaba diye, mutlu olmak için diyor.

Mutluluk aranan kriter! Gelip geçici, değişken, üstelikte öznel. Mutlu olmanın türlü türlü yolları var oysa, madde kullanarak da mutlu hissedilebilir, dolandırıcılık yaparak da.

Esas olan amaçlanan? Niye bu kadar pompalanan bir mutluluk hali var. Kişisel gelişmek kavramının bir uzantısı olarak belki de mutluluk bir anda hayatlarımıza enjekte edildi. Önceden zaten iyi geleni yapabiliyor, yeterince mutlu hissediyorduk. Şimdi her gün kendi kendimizi muayene ediyoruz. Takıntılı bir şekilde mutlu olmaya, mutlu olabilmek için bir yol bulmaya çalışıyoruz. Mutluluğa giden her yol mübah. Daha iyi bir evde yaşamak için belki yıllarca kira/kredi ödüyoruz. Daha fit olabilmek için diyetisyenleri geziyoruz, spor salonlarında gün geçiriyoruz. Daha güzel görünebilmek için türlü türlü estetikler, eklemeleri, çıkartmalar, dolgular… Koşturmaca, telaş, yoğunluk acil mutlu olacağız; şu listeler bi tamamlansın hemen mutlu hissedeceğiz.

Tamamen yanılsama. Belki de ömrümüzün bir bölümü böylece geçip gidiyor. Sonra bir an uyanıp organik mutluluk hissini nasıl da eşyadan, düzenden, insandan bağımsız yapabildiğimizi fark edince çaba,mücadele, inatlaşma gibi gereksiz şeylerden bir anda sıyrılıveriyor insan. Vakit kaybetmiş olma hissi devreye giriveriyor. Nasıl da kolaymış, ev yapımı, hem de organik.

Mutluluğunu mutsuzluktan mayaladıkça, iyi hissetmediklerini dönüştürebilmenin gücü iyi bakterilerin toplanıp bariyer oluşturması gibi bizi iyilik hissinde daimi tutar. O zaman mutsuz hissetsek de iyi karşılarız. Geldiği gibi gidecektir mutsuzluk, yolu bilir. En iyi şekilde misafir ederiz, ama misafirliğini de hep bilmesini sağlarız. Kendi kendine iyilik yapmanın en güzel yolu da budur. Arayış içsel dengedir, için rahatsa iyilik devam eder. Olsun diye üstelemeyiz o olur, oldurtmaya çalışmayız olması için alan açarız.

Tamamen yanılsama hep iyi ya da hep kötü yok. Dalgalar var, sörf var. Ne kadar yumuşak inip çıktığın dengenin ta kendisi.

Sor bakalım kendine iyi misin?

Kendine nasıl iyi gelebilirsin?